Kako je nedavno rekonstruisan novi put do ovog naseljenog mesta u opštini Stara Pazova, vodi nas da otkrijemo detalj priče o ovom selu poznatom po neobičnom simbolu. Vojka je veoma staro naselje koje se u pisanim dokumentima pominje prvi put još 1416.godine. Poznata je bilo kao naselje na sred puta, sa velikim brojem vetrenjača. Danas se uspomena na vetrenjače čuva u grbu sela. Vojka ima povoljan geografski položaj, jer leži u ravnom – ruzmarinskom Sremu, na razdaljini od oko dvadesetak kilometara od reke Dunav i oko tridesetak kilometara od reke Save. Novi put rađen je od restorana ,,Putnik” u Staroj Pazovi do samog centra Vojke i olakšao je dolazak meštanima što je jedna od najznačajnijih stavki, a takođe i omogućio bolji privredni i turistički razvoj samoj mesta.
Ono što Vojku i Vojčane izdvaja od drugih naselja je i to što su bili poznati graničari ali i vinogradari, još od vremena vladavine Leopolda i Marije Terezije, Austro – Ugarskih monarha, od kojih su dobili vinograde u današnjim Čortanovcima, na obroncima Fruške gore, koje i danas čuvaju mnoge porodice.
Tu je i više lokaliteta iz vremena Rimske imperije, kada je preko Vojke išao glavni drum od Sirmijuma ka Taurunumu i Singidunumu.
Znameniti Turski putopisac Evlija Čelebija je ostavio zapis u svojoj knjizi da je konačio u svratištu Vojka, gde je bila značajna postaja za zamenu konja i odmor putnika na drumu od Beča do Carigrada i tako redom, do današnje Vojke.
O njenom postojanju svedoče arheološki artefakti koji se čuvaju u Narodnom muzeju u Zemunu, u Vojnom muzeju i Arheološkom institutu u Beogradu, iskopavani šezdesetih godina. Prepoznato je 56 arheoloških lokaliteta od kojih desetak u ataru Vojke. Pronađeni su na samo par istraživanih lokaliteta dokazi života od pre 2,5 do 3 hiljade godina (Vučedolska kultura i Umka), iz vremena velike seobe naroda (iz drugog kaganata, Brdašica i grob ratnika čelo bašta Dužnog šora) arheologe oduševljava kopča sa pojasa ratnika koji je bio sahranjen uspravno na konju.
Selo je nekada imalo velikih problema zbog visokih podzemnih voda i čestog plavljenja.
Vojka je u dvadesetom veku bila najveće srpsko selo u Sremu.
Vojka ima povoljan geografski položaj jer leži u Ravnom – ruzmarinskom Sremu, na razdaljini od oko dvadesetak kilometara od reke Dunav i oko tridesetak kilometara od reke Save.
Preko pet hiljada stanovnika se zahvaljujući izrazito plodnom zemljištu bavi poljoprivredom, ili je zaposleno u selu, Staroj i Novoj Pazovi, Beogradu i Novom Sadu.
Zahvaljujući povoljnim prirodnim i geografskim uslovima selo se solidno razvijalo, a značajniji priraštaj stanovništva je donelo doseljavanje sedamdesetih godina, i prirodni priraštaj stanovništva u narednim decenijama.
U skladu sa svojom veličinom i uređenošću, Vojka ima skoro svu neophodnu infrastrukturu za kvalitetan život, zastupljene su i neagrarne delatnosti u privatnom sektoru i ima oko 60-tak firmi. U skladu sa svojom veličinom i uređenošću, Vojka ima skoro sve što je neophodno za kvalitetan život: od škole, biblioteke, niže muzičke škole, sportske hale, ambulante u kojoj rade tri lekara i stomatolog, dve apoteke, pošta, crkva, kapela, Dom kulture, do lovačkog i penzionerskog doma, vrtića i drugih kulturni, sportskih i društvenih organizacija i udruženja. U selu su i dve benzinske pumpe, menjačnica, mesare, supermarketi, veliki broj kafića i sve ostalo što je neophodno savremenom čoveku. Atar Vojke kvalitetan je kraj i u blizini auto-puta a njena strategija razvoja stoji u proizvodnji i snabdevanju većih okolnih centara prehrambenim proizvodima.
Projekat “Pazova- najbolje mesto za život” realizuje se u sklopu medijskog projekta koji je finansiran iz sredstava budžeta Opštine Stara Pazova.
Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
