Surduk je turska reč i znači provalija. Ime označava provaliju blizu Dunava, na čijoj uzvišenoj obali selo leži.
U antičko doba mesto je bilo poznato kao Rittium. Naselje je razvijano na uzvišici pored Dunava, što ga je sačuvalo od poplava.
Pravoslavna crkva u centru sela Svetog Oca Nikolaja je podignuta 1816 godine. Krajem 19. i u prvoj polovini 20. veka selo je imalo izuzetan razvoj i u tom periodu je dobilo izgled kakav i danas poznajemo. U drugoj polovini 20.veka dolazi do stagnacije, zbog migracije satanovništva u gradove.
U poslednjih dvadesetak godina dolazi do novog razvoja razvoja sela u svakom smislu. je jedno od manjih naselja u opštini Stara Pazova, leži delom na Dunavskom bregu, a onda se širi ka tipičnoj ravnici.
Broj stanovnika u ovom živopisnom selu je u konstantnom porastu u poslednjih dvadeset godina, od 1253 stanovnika koliko je bilo 1991., preko 1589 stanovnika 2002. godine, do danas se ovaj pozitivni trend nastavlja jer su Surdučani, čiji su potomci završavajući škole najčešće odlazili u Beograd i Zemun, velikodušno ponudili placeve i novi zavičaj izbeglicama iz Bosne i Hrvatske.
Uslovi za rast i širenje sela leže u njegovom povoljnom položaju, pored Dunava, sa živopisnim krajolikom, prijatnom seoskom atmosferom i razvijenom poljoprivredom.
U novije vreme Surduk postaje turistički centar opštine. Pogodni tereni za lov i ribolov, obala Dunava, prijatan seoski ambijent sa kafanama i restoranima, i najnoviji sportsko-turističko-rekreativni kompleks bazena „Horizonti“ pružaju velike mogućnosti za razvojove privredne grane. Gradovi Novi Sad i Beograd su na svega četrdesetak kilometara, što pruža odlične mogućnosti za jednodnevne izlete, odmor i razonodu.
Istorija
Surduk je turska reč i znači provalija. Ime označava provaliju blizu Dunava, na čijoj uzvišenoj obali selo leži. U antičko doba mesto je bilo poznato kao Rittium. Naselje je razvijano na uzvišici pored Dunava, što ga je sačuvalo od poplava. Pravoslavna crkva u centru sela Svetog Oca Nikolaja je podignuta 1816 godine. Krajem 19. i u prvoj polovini 20. veka selo je imalo izuzetan razvoj i u tom periodu je dobilo izgled kakav i danas poznajemo. U drugoj polovini 20.veka dolazi do stagnacije, zbog migracije satanovništva u gradove. U poslednjih dvadesetak godina dolazi do novog razvoja razvoja sela u svakom smislu.